"SHE'S DATING A JOURNEYMAN"

She' Dating A Journeyman

#KenjiAndMaggi

Good day admin and sa tanang supporters sa UC-nian freedom board. I know, it's a long shot nga ma publish ni ninyo nga story but if it did, maybe it's fate or destiny gyud, just like how I met this lady. 

I hope ma inspire ning mga readers sa among journey. 

Itago lang ko sa pangalang Kenji, admin, I'm from Bohol, by the way. 

It was way back 2014, when I first saw this lady. Itago lang sad nato siya sa pangalan nga Maggi. 

Di jud diay ko motuo anang "love at first sight" because there was no love when I first saw her. What I saw was a bubbly, feeling close nga haggard nga babaye, who was so full of energy that time. 

It was on a bright Sunday morning adtong una nako siya makit an sa amoang church. Ako, normally, ma intimidate gyud ang mga tawo moduol gyud nako.

I have this bad boy aura, nga medyo seryoso nga nawong, combined with snobby attitude, but don't get me wrong, I like being with people, it's just at that time, I learn to create a barrier, kay lagi, I encountered a lot of bad experiences along the way.

Physically, I have a long, wavy eyelashes that would complement my big brown eyes. Di ko kaayo taas gyud, pero I have this lean body, that could fool you thinking na I'm tall. Overall, medyo naa sad koy hitsura adtong tyma.

So at that time when I met Maggi sa church, I came from a break-up mao nang I don't feel like mag tagad2x ni bisan kinsa, not a single soul. So naa ra ko sa akong usual spot sa kilid specifically sa top right corner sa among church (ngana ka accurate jud ba). 

But here's Maggi, walay intimidation nga nabati, after our Sunday worship she immediately waved at me and said, "Hi Kuya!" ,so I was shocked like thinking to myself nga, "Did this girl really just said Hi to me?"; "Is she innocent or just simply dumb?"; "Hmmmm, but I love her guts ha, I really do." 

Yes, dili love at first sight nahitabo namo but "guts at first sight" (corny. Hehe). 

Grabe gyud, I felt like my barrier was shattered when she uttered those words. I felt no choice but just respond to her vibrant smile. It was the first time I smiled for a long time and I didn't regret to giving that smile to her. And that smile started it all. 

Flashback to the years I met Maggi, my life was already in a mess. I was a failing Engineering student, my parents were disappointed with me especially adtong ni quit ko sa Engineering on my third year. I don't have anybody left sa akong life except sa akong few nga mga tinuod nga amigo and of course si Althea, she was my ex. She was with me when all of these bad things nga nahitabo sa akong life. Mao nang it was the worst feeling, when she also left me. Pero, I think it was a mutual decision tungod siguro kay wala na siya ka agwanta sa akong pagka sad boi, bad boy ug pagka toxic. Pero despite all of these, my love for God remained and I vowed to myself nga "akong i build jud akong life no matter what, di sa ko mag uyab2x, kay I want to finish my studies gyud, no matter what. And gain back what I have lost." 

So I quit Engineering and lost Althea in the process. I took 9 months off, para mangita ug laing course, and para mag sugod nako sa akong new chapter. So I chose Psychology as my new course, dili para makakita ug trabaho after I graduate, pero para mas makatabang ko sa akong kaugalingon, how I could understand myself more and relate to others. Kini nga decision was more on helping myself get up on my feet. 

Fast forward to 2014, 2nd year nako sa Psychology when I met Maggi. During our first encounter, after when she said "Hi Kuya" and after adtong ni smile ko niya. We had a little convo and I figured out nga parehas diay mi 2nd year, and ang mas nakakilig pa gyud, parehas sad mi ug University nga gi study-an. Mao nang, naay times maka bantay jud ko niya sa school since then. Usahay, iyaha kong tagbuon with a vibrant nga smile gyud. 

And to fully rebuild my life gyud, I recommitted myself sa Ginoo, mao nang mo attend nako sa youth activities namo, overnight prayer every Friday night, prayer meeting every Wednesday night and of course mo simba kada Dominggo. Yes, you guess it right, naa gud si Maggi, of course, saman diay. Hehehe. Pero, naka condition na akong mind that time to never fall for her, kay she's way too young for me (4 years ang gap to be exact) and usa pa, I don't have time for love kay gikapoy pa ko and naa pa koy mission nga i rebuild jud akong life.

Pero everytime nga makakita ko niya, how determined she is, sa iyahang pag eskwela, despite the fact nga "working student" siya then naa pa siya'y time mo attend sa among service. (By the way, Education diay iyahang course, so medyo mas busy jud kaayo siya gyud. Pero mas nibilib ko niya kay na manage jud niya iyahang school life, church life and ang iyahang mga obligasyon.)

Then, I get to know her more jud, every after mag overnight prayer mi sa church. Di gyud na siya ma sipyat ug duol nako gyud. And mao nang bisan ug ala una na na. Naa jud gihapon time mi maka storya, and na amaze ko, kay iyahang motivation sa pag eskwela kay dili diay para sa iyahang kaugalingon. It was all for her family, labi na sa iyahang Mama. 

Maggi is the eldest sa 6 ka manag suon, then based sa iyahang gi share nako that time, lisod jud ilahang life. Nag puyo sila sa bukid and usahay wala silay makaon didto, mao nang at a young age, ga working siya para mas makatabang siya sa iyahang family.

Then mao to, she ended up as a working student sa iyaha ra pud nga Uncle and Auntie, she was blessed nga mga buotan iyahang mga Uncle ug Auntie kay gipa skwela gyud siya up to college. Then, tungod kay college na siya, so dapat mobalhin na siya sa siyudad, and ang iyahang role is kuyogan iyahang ig agaw nga si Shy (anak sa iyahang Auntie and Uncle) and at the same time, i mentor gyud si Shy. 

Mao tong after hearing all of that, nauwaw ko sa akong kaugalingon oy. I was this sad boi, miserable boy tungod ra sa mga "few" failures in life, wala nako nakita nga naa pa diay mas worst pag naagian nako, pero makahimo gihapon ug smile sa kinabuhi. And ako, mi skwela ko to rebuild my life pero si Maggi, mi skwela para sa iyahang family. Yes, this selfish, miserable boy is starting to fall na gyud ni Maggi. And I hated this feeling. 

As a psychology student, it's time for me to apply some defense mechanism to mask my feeling para ni Maggi. Projection, to be exact! So what I did was start a "teasing game" and I started teasing Maggi sa akong younger brother nga si Mario. And coincidentally, they became close. Sila nay mag storya after mag overnight, sila nay mag kuyog2x, sila na'y isug sog sa among mga kauban sa youth, edi SILA NA!. (Hahaha)

Mao siguro ni gitawag nga "Karma" noh? Makita sad nako sa mga mata ni Maggi ang spark everytime makakita siya sa akong younger brother. It sucks! I was the one orchestrating all of this, and I deserve every pain nga akong na feel ani. I was like the biggest a-hole, playing the feelings of people I love, Maggi and Mario. 

Mao tong ni decide ko to make things right, ako una gi confront si Mario, ako gi confirm if naa ba siya'y feelings ni Maggi. And thank God, wala, kay if nagkataon nga naa, then I will help my brother gyud maskin' sakit pa na.

So mao tong ni start na'g distansya akong brother ni Maggi, kay mi tug an ko sa akong brother nga nabuhat ra to nako kay lagi, ako maoy tinuod nga naka angay ni Maggi. My brother was indeed a gentleman to both nako and ni Maggi. He was a good sport and forgave me and he supported me. 

On the other hand, galisod ko ni Maggi. Kay nakita nako nga na bother siya sa pag distansya sa akong brother niya. Naay time nga nasakpan nako siya gahilak sa parsonage and I figured out tungod kay mi gap na akong brother niya. 

I was just filled with regret that time kay nagpaka selfish gihapon ko. I was just thinking sa akong mission nga "dili jud ko manguyab" not until ma rebuild nako akong life. So I prayed to the Lord to change my selfishness para mas makasabot ko sa Iyahang plano para nako. So I tried to be like Maggi, and akong gi consider ang uban sa akong mga decisions, I slowly became a family man. I tried to become friendlier sa uban namo nga youth. I also started to open up sa akong mga classmates sa Pyschology, I was starting to change for the better. I was having the best time in my life again. I felt free, and I said to my self, "I can now love again".

It was December 2014, naa mi event sa usa ka lugar nga layo sa siyudad. Gisabot mi nila Pastor nga dapat 5PM mag tapok nami sa church kay lagi ang ma late biyaan. So ako, with my wholesome diskarte moves. Ni hangyo ko ni Maggi nga mag commute na laman ming duha, nga dili mi makig dungan sa mga youth uban. 

So niana ko,

"Maggi, sure kong ma late gyud ta ana, kay ma busy pa baya ta sa klase tas mouli pa jud ko sa amoa. Kuyogi na laman ko Maggi be, kay wala kaayo maanad ug commute ug layo. Maayo man ka kay anad naka mo commute." So tungod kay buotan kaayo si Maggi, aww, nisugot kaayo gyud siya. 

So mao nato, nag sabot mi nga mag meet up mi sa Downtown para mag dungan nami'g sakay padulong sa Terminal. Naunsa ba naman nuon nga nagkita man nuon mi sa akong Mama kauban si Maggi. Ka awkard ba nuon. Pina ngana pa ko, "Hi Ma, padung mi mag event ron, kami ray magkuyog, ako rang gikuyogan si Maggi Ma, kay luoy sad." (Cringe). So ang ending ga defense mechanism gihapon ko adtong tyma, pero wa na. Nakabantay na si Mama sa akong mga plano, kabantay na sad kong nakabantay siya, mao nang "bahala na this. HAHAHA". 

So, mao to ga commute ming duha, it was 2 hour-travel sad. Nagka storya mi'g taas2x gyud and pagka taod2x, niabot nami. As in, enjoy jud kaayo ming tanan adto nga event. Pero mas labing na enjoy jud ko kay mas nakaila na jud ko ni Maggi, how beautiful she is, both inside and out. 

And ang highlight ani nga event is, dire ko nakapa hiwatig ni Maggi ug una2x. Ga suot man ko sa akong Jersey sa basketball adto (sa Purok ra gud pud nga liga. Hehe). Miana si Maggi, "Kuya, nice lagi nang imohang jersey Kuya." So mitubag ko, "ganahan ka maimo ning jersey-ha? Awww, ma imo sad ning apelyidoha (pointing at the back of my jersey)". Ni blush si Maggi, pero nitalikod dayon. Ang ako sad, mura sad ko'g naka ginhawag lawom. 

Then after adto, our friendship grew, from Kuya2x, I became her bestfriend. Ako nay tig critic niya sa iyahang mga reports. Ako na sad tig tabang ug gama niya'g visual aids. Then, siya sad mao'y tig remind nako, nga di na moabsent sa klase kanunay. Hehehe. Then, siya na sad maoy tig remind nako sa among assignment sa prayer chain sa church. It was all smooth gyud, abi nako, ing-ani na lang mi kanunay pero dili diay...

Maggi missed classes. Maggi missed attending church activities and more importantly I MISSED MAGGI. 

Yes, before, focus ko sa akong mission to rebuild my life, on my own. Mao bitaw mi skwela ko para mahuman ko. Mao bitaw mibalik ko'g kadasig para tabangan ko sa Ginoo nga i rebuild akong life, pero nganong murag naa may haw ang. Nganong mura man ug naay kulang. And feel nako, kung makauban nako si Maggi, I think di na nako kelangan i build akong kaugalingon, kay dawat naman niya kung unsa ko karon. That's why, a part of me wanted to end this illusion of rebuilding myself, because I already built myself up when I'm with her. 

And maka maoy huna hunaon nga pila nako ka adlaw, wala nako kakita ni Maggi. Nagpangutana ko sa iyahang closest friends and relatives. And nahibal-an nako nganong wala si Maggi, tungod diay naospital diay iyahang Mama. 

To give back ni Maggi, naki sabay ko sa plano sa amoang youth. Ga plano man sila nga mo bisita ni Auntie. Pero as a "madiskarteng journeyman ng Bohol" I've always took my own journey, and made an effort nga mo visit ni Auntie prior sa ilahang plano. So straight from school, mi bisita gyud ko ni Auntie. Na timingan sad nga pag bisita nako, wala si Maggi. So mao to, maskin' uwaw gyud, awww, nakig storya ko oyy. And di man halata nga nauwaw ko, 2 hours lang naman amoang convo, and amoang topic of course, it was all Maggi. 

So, yes, finally we made a visit together sa amoang youth members sa hospital. Oh, trivia diay "I hate visiting hospitals" dili tungod kay arte ko or unsa, but, I just feel the vibes sa usa ka hospital nga puno sa kaguol, naay mga nasakit, naay nangi hilak or worst, mamatyan, nga usahay maka drain sad sa usa ka Introvert nga sama nako.

Pero kung love nimo ang usa ka tawo, you can end up loving even the most hated place para lang makauban nimo siya, and of course to comfort her. So, mao to, ga picture2x mi nila Auntie, then game kaayo si Auntie mo pose kauban ni Maggi. That moment, I was happy to be with her, in her down moments. I was longing to see her smile, and I finally see her smile again. So ang "madiskarteng journeyman ng Bohol" took another journey na sad. Hate nako ang hospital noh? Pero I ended up sleeping sa hospital, just to show my support ni Maggi. First time siguro ko natulog nga ga lingkod. It was tough, pero balewala ni tanan makita lang nako ang iyahang smile. 

So pagka buntag adto, nanguli na ang among uban nga mga youth members. Pero gapa bilin ko maskin' kabalo ko nga klase nako inag ka buntag. 

Yes, I started my journey to redemption by taking this course, kelangan ko mahuman, my mind tells. Pero my heart would want to stay kauban si Maggi. I started to take a different route sa akong journey towards redemption and this time I wanted Maggi to be part of it. Mao nang, naa jud time na abandon nako akong mga projects, pag eskwela para lang mo assist ni Maggi ani nga episode. Nag sugod na'g kabalaka akong mga classmates nako. Pero I never told them the reason behind because I want to own this, and sacrifice for Maggi. 

Balik ta sa hospital ha. Yes, akong gikuyogan si Maggi, baskog pa jud kaayo si Auntie. Pero adtong pag balik namo kay naa mi gi asikaso nga tambal ug papel ni Auntie pagbalik namo, a sad thing mitagbo namo. Mikalit lang ug pang gahi si Auntie. Unya mag lisod na siya'g ginhawa, then as much as I want to be strong para ni Maggi, I can't help but feel fear, adtong nahiwi ang baba ni Auntie, at the back of my mind, "why did this thing happen?" nga baskog pa man siya ganina. Mao to gi adto siya sa E.R. para operahan, kay na stroke daw si Auntie. It was a sudden pause sa amoang journey ni Maggi.

All I could feel that time was her pain. Nakalimtan na nako akoang mga obligasyon, I can't help but just feel bad for the woman I love. Pero di ko pwede mo tug an niya sa akong feelings, bad timing. I can't take advantage of the situation, even if I could. I wanted my journey with Maggi start on a right situation. So I was torn apart, all I could do, is just become a friend, a bestfriend para niya. 

And then one of the worst day, I personally felt happened when Auntie passed away. It was March 4, 2015, and she left Maggi with her 5 younger siblings.

So miuli si Maggi sa bukid, para sa haya ni Auntie. Wala ko mahiluna, ga simba mi that morning nga akong gi huna huna ra gyud si Maggi. Sakit jud bai, it was the first time that I mourn for others. This journeyman who embarked this journey for himself started to change para sa babayi nga naghatag nako ug different route sa akong journey. 

With no jacket, wala ko'y gamit gi dala, pag ingon sa ig agaw ni Maggi, nga, "moadto tas ilang Maggi Bro". Wa jud koy duha duha sa pag adto. Arang tugnawa sa biyahe kay wa koy jacket, tas nauwanan pa jud ko, tas 2 ka oras kapin ang byahe. Muna muna na jud nako ang ka tugnaw pero para ni Maggi, worth it ra ni. And tuod, worth it ra jud pag abot nako. Kay nakita nako si Maggi.

Days passed nga balik2x nga sinina, baho, lanto na kaayo ko. Kay wala lagi koy gidala nga sinina lagi, na lubong na jud tawn si Auntie. Mibalik na mi sa siyudad nga ga commute. Baho kaayo ko, pero bahala nag masimhotan kong Maggi oy. Ang importante naa ko kauban sa iyahang journey. 

March 30, 2015 debut ni Maggi. So ga plano na sad sila para sa iyahang celebration. And this time, wala nako misimang sa akong journey and decided to "go with the flow" and nahimo kong 18 roses niya. First dance ko niya, and when I held her hand for the first time. Nakaingon kog ,"siya na lang, Lord."

Mao to ang ako na sad nga kalbaryo sa akong journey jud, unsaon nako pagpa hibaw sa akong pagbati ni Maggi. Di man jud ko torpe nga pagka tawo. Pero lisod jud ipa bati akong gugma niya bai. Unsaon nga "Kuya" man jud iyahang tan aw nako. Ako nga klase nga tawo, never ko gapa sikot2x, maskin sa akong mga past relationships, wala jud koy paligoy ligoy. Kung muangay ko, aww, mangita jud kog paagi para magpahiwatig or manguyab. 

Pero kining sitwasyon namo ni Maggi, lahi kaayo sa uban, wala ko maka experience ug ngani. Mura man gud kog mahadlok mu tug an kay basin mawala among friendship, if labi na gyud kung "Kuya" ra gyud iyahang pag tan aw nako. I've been juggling sa feeling na motug an ko or dili gyud.

April 2015 na, youth camp na namo. Gitapok na nako'g mga tropang laki nga youth. Mas una kong mi tug-an nila. So mao tong medyo naka gain kog kusog nga motug an ni Maggi after sa camp. Nahuman na ang youth camp, so nagtapok nami para amoang i celebrate among success sa camp. So medyo naka higayon ko, kay kami may gisugo nila nga mangahoy, kay lagi, kabalo na sila. Haskang lipaya nako, adto. Mao to miingon nako ni Maggi, "pwede'g dili nako nimo tawagong Kuya?, pwede'g makit-an ko nimo as more than Kuya? I like you Maggi." She just smiled. Pero para nako, "mission accomplished" na oy.

Months of exchanging texts and letters, she finally said "yes" on June 14, 2015, paghuman ug simba namo. Mao ni usa sa pinaka the best nga feelings nako bai. As in, dili ma explain.

(Admin naa pa ni part 2 ha. Hehehe)

Note: Kini nga account nga ni send ani nga story belongs to Maggi's cousin whom I also consider as my "little sister". By the way, my lil sis is pushing to write our story to your confession, because she's a huge fan of your page (hapit na ma AIRCON, tungod sa ka die hard. HAHAHA)

I hope ma post ni nga story to inspire young people to become selfless in loving someone. And of course, if we let God be the center of the relationship then lisod bungkagon na nga relasyon. Mao ra to admin. Please po, unta ma post. For my little sister and for Maggi po. 

Love, 

Kenji